காவல்துறை தடை - ஊர்வலம் நடத்த அனுமதி கோரி ரிட் வழக்கு
இது விருதுநகர் மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் வழக்கறிஞர் சங்கத்தை சேர்ந்த திரு. கோவிந்தராஜ் மற்றும் நீராத்லிங்கம் ஆகியோர்களை சட்டத்திற்கு புறம்பாக காவல்துறையினர் கைது செய்து பொய் வழக்கு பதிவு செய்ததாக பிரச்சினை சம்பந்தப்பட்ட ரிட் மனு வழக்கிற்கு மதுரை உயர்நீதிமன்றம் வழங்கிய தீர்ப்பு.
வழக்கின் உற்பத்தி
இது விருதுநகர் மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் வழக்கறிஞர் சங்கத்தை சேர்ந்த திரு. கோவிந்தராஜ் மற்றும் நீராத்லிங்கம் ஆகியோர்களை சட்டத்திற்கு புறம்பாக காவல்துறையினர் கைது செய்து பொய் வழக்கு பதிவு செய்ததாக பிரச்சினை சம்பந்தப்பட்ட ரிட் மனு வழக்கிற்கு மதுரை உயர்நீதிமன்றம் வழங்கிய தீர்ப்பு.
வழக்கின் உற்பத்தி
ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் வழக்கறிஞர் சங்கத்தினர் ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் நகர காவல்நிலைய ஆய்வாளரிடம் தங்கள் சங்கத்தின் சார்பில் சில கோரிக்கைகளை வலியுறுத்தி ஊர்வலம் நடத்த அனுமதி கோரியிருந்தனர்.
அந்த மனுவை பெற்றுக் கொண்ட காவல் ஆய்வாளர், (காவல்துறை சட்டம் 42-A ன் கீழ் காவல்துறை துணை கண்காணிப்பாளர் தனக்கு வழங்கியுள்ள அதிகாரத்தின்படி) வழக்கறிஞர் சங்கம் நடத்த அனுமதி கோரிய ஊர்வலத்தால் சட்டம் ஒழுங்கு பிரச்சினை எழும் எனக்கூறி காவல்துறை சட்டம் பிரிவு 42-A ன் கீழ் ஊர்வலம் நடத்த தடை விதித்து ஒரு உத்தரவை பிறப்பித்தார்.
காவல்துறை துணை கண்காணிப்பாளர் உத்தரவு
அவருடைய உத்தரவுக்கு ஆதரவாக காவல்துறை துணை கண்காணிப்பாளின் 12.08.2012 ஆம் தேதியிட்ட நடவடிக்கை குறிப்புகளை உத்தரவுடன் இணைத்திருந்தார். அந்த நடவடிக்கை குறிப்பில் காவல்துறை சட்டம் பிரிவு 42 - A ன் கீழ் ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் உட்பிரிவு பகுதியில் பொதுக் கூட்டங்கள், ஊர்வலங்கள் நடத்துவதற்கு தடை விதிக்கப்பட்டுள்ளதாகவும், யாரேனும் ஊர்வலம் அல்லது பொதுக்கூட்டம் நடத்த விரும்பினால் அதற்காக அனுமதி கோரி விண்ணப்பிக்க வேண்டுமெனவும் அதில் குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது.
ரிட் மனு தாக்கல்
அந்த மனுவை பெற்றுக் கொண்ட காவல் ஆய்வாளர், (காவல்துறை சட்டம் 42-A ன் கீழ் காவல்துறை துணை கண்காணிப்பாளர் தனக்கு வழங்கியுள்ள அதிகாரத்தின்படி) வழக்கறிஞர் சங்கம் நடத்த அனுமதி கோரிய ஊர்வலத்தால் சட்டம் ஒழுங்கு பிரச்சினை எழும் எனக்கூறி காவல்துறை சட்டம் பிரிவு 42-A ன் கீழ் ஊர்வலம் நடத்த தடை விதித்து ஒரு உத்தரவை பிறப்பித்தார்.
காவல்துறை துணை கண்காணிப்பாளர் உத்தரவு
அவருடைய உத்தரவுக்கு ஆதரவாக காவல்துறை துணை கண்காணிப்பாளின் 12.08.2012 ஆம் தேதியிட்ட நடவடிக்கை குறிப்புகளை உத்தரவுடன் இணைத்திருந்தார். அந்த நடவடிக்கை குறிப்பில் காவல்துறை சட்டம் பிரிவு 42 - A ன் கீழ் ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் உட்பிரிவு பகுதியில் பொதுக் கூட்டங்கள், ஊர்வலங்கள் நடத்துவதற்கு தடை விதிக்கப்பட்டுள்ளதாகவும், யாரேனும் ஊர்வலம் அல்லது பொதுக்கூட்டம் நடத்த விரும்பினால் அதற்காக அனுமதி கோரி விண்ணப்பிக்க வேண்டுமெனவும் அதில் குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது.
ரிட் மனு தாக்கல்
அந்த தடை உத்தரவை எதிர்த்து ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் வழக்கறிஞர்கள் சங்கம் மதுரை உயர்நீதிமன்றத்தில் ஒரு ரிட் மனுவை தாக்கல் செய்தது.
வழக்கை நீதியரசர் திரு. K. சந்துரு அவர்கள் விசாரித்தார்.
காவல் ஆய்வாளர் உத்தரவில் காவல்துறை சட்டம் பிரிவு 42 - A என குறிப்பிட்டிருந்தது
தவறானதாகும் என்றார். காவல்துறை சட்டத்தில் 42-A என்ற சட்டப்பிரிவு ஏதுமில்லை. ஆனால் 42-A என்ற சட்டப்பிரிவு தமிழ்நாடு மாவட்ட காவல் சட்டத்தில்
(Tamilnadu District Police Act, 1859) உள்ளது.
அந்தப் பிரிவின்படி காவல்துறை துணை கண்காணிப்பாளர் (DSP) என்கிற பதவிக்கு குறையாத பதவி வகிப்பவர் பொது அமைதி கருதி ஒன்று அல்லது ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட காவல் அதிகாரிகளை ஒரு கூட்டம் அல்லது ஊர்வலம் ஆகியவை பொது இடங்களில் நடக்கும் பொழுது அந்த கூட்ட நடவடிக்கைகள் குறித்து ஒரு அறிக்கை தயார் செய்யும்படி எழுத்து மூலமாக உத்தரவிடலாம் என்று கூறப்பட்டுள்ளது.
தமிழ்நாடு காவல் சட்டத்தில் மேற்சொன்னவாறு கூறப்பட்டுள்ள நிலையில் காவல்துறை சட்டம் பிரிவு 42-A ன் கீழ் காவல்துறை துணை கண்காணிப்பாளர் அல்லது காவல்துறை ஆய்வாளர் ஆகியோர்களுக்கு ஒரு ஊர்வலம் அல்லது பொதுக்கூட்டம் ஆகியவற்றை தடை செய்வதற்கு எப்படி அதிகாரம் உள்ளது? என்று கேள்வி எழுப்பினார்.
வழக்கறிஞர் சங்கம் சார்பில்
வழக்கறிஞர் சங்கம் சார்பில் ஆஜரான வழக்கறிஞர், தங்களுக்கு இழைக்கப்பட்ட அநீதியை பொது மக்களிடத்தில் எடுத்துச் சொல்வது இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டம் வழங்கியுள்ள அடிப்படை உரிமை என்று கூறி அதற்கு ஆதரவாக உச்சநீதிமன்றம் "S. ரங்கராஜன் Vs P. ஜெகஜீவன்ராம் (1989-2-SCC-574)" மற்றும் "CJ. ரீஜன் Vs காவல்துறை துணை கண்காணிப்பாளர் (2008-3-MLJ-926)" ஆகிய வழக்குகளில் வழங்கப்பட்ட தீர்ப்புகளை மேற்கோள் காட்டினார்.
காவல்துறை கண்காணிப்பாளரின் பிரமாண வாக்குமூலம்
காவல்துறை கண்காணிப்பாளர் ஒரு பிரமாண வாக்குமூலத்தை எதிருரையாக தாக்கல் செய்தார். அந்த எதிருரையில் காவல் ஆய்வாளர், துணை கண்காணிப்பாளரின் உத்தரவைதான் செயல்படுத்தியுள்ளார் என்றும் காவல்துறை அதிகாரிகள் மீது தேவையில்லாத குற்றச்சாட்டுகளை வழக்கறிஞர் சங்கம் கூறியுள்ளதாகவும் கூறி உச்சநீதிமன்றம் " D. K. பாசு Vs மேற்கு வங்க மாநிலம் (AIR-1997-SC-610)" என்ற வழக்கில் வழங்கப்பட்ட நெறிமுறைகளை காவல்துறை பின்பற்றியுள்ளதாகவும் கூறியிருந்தார்.
மேலும் பொதுமக்கள் வழக்கறிஞர்கள் நடத்திய போராட்டத்திற்கு எதிர்ப்பு தெரிவித்து நகரில் பல இடங்களில் சுவரொட்டிகளை ஒட்டியிருந்ததாகவும், வழக்கறிஞர்கள் மீது காவல்துறை வாகனத்தை சேதப்படுத்தியதாக வழக்கு பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளதாகவும் கூறியிருந்தார். மேலும் ஊர்வலம் நடத்த அனுமதி வழங்கினால் வழக்கறிஞர்கள் வன்முறையில் ஈடுபட வாய்ப்புகள் உள்ளது என்றும் கூறியிருந்தார்.
மேலும் இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டம் கட்டளை 19(1) ன்படி வழங்கப்பட்டுள்ள கருத்துக்களை வெளியிடும் சுதந்திரமானது சில நியாயமான வரைமுறைகளுக்கு உட்பட்டுத்தான் இருக்க வேண்டும், இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டம் கட்டளை 14 அனைத்து குடிமக்களுக்கும் பாதுகாப்பு அளிக்க வேண்டுமென கூறுவதாகவும் கூறியிருந்தார்.
மேலும் வழக்கறிஞர்கள் தற்போது வரை நீதிமன்ற புறக்கணிப்பில் ஈடுபட்டு வருகின்றனர் என்றும் அதனால் அப்பாவி பொதுமக்கள் பாதிக்கப்படுவதாகவும் கூறியிருந்தார். மேலும் காவல்துறை அதிகாரிகளை நீதிமன்றத்திற்குள் நுழைய விடாமல் தடுப்பதாகவும், இந்த சூழ்நிலையில் அனுமதி வழங்க முடியாது என்றும் பொதுமக்களும் வழக்கறிஞர்களுக்கு எதிராக போராட்டம் நடத்த தயாராக இருப்பதாகவும், இந்த சூழ்நிலையில் ஊர்வலம் நடத்த அனுமதி வழங்கினால் வன்முறை வெடிக்கும் என்றும் கூறியிருந்தார்.
காவல்துறை சட்டம் பிரிவு 42-A ன் படி காவல்துறை அதிகாரி ஒரு காவல் அலுவலரை பொதுக்கூட்டம் அல்லது போராட்டம் நடக்கும் இடத்திற்கு அனுப்பி அங்கு நடைபெறுவதை பதிவு செய்யலாம் என்று கூறுகிறது. பிரிவு 30(2) பொதுச்சாலைகளில் நடைபெறும் ஊர்வலங்கள், கூட்டங்கள் ஆகியவற்றை பற்றி கூறுகிறது.
இது போன்ற ஒரு சூழ்நிலையில் எழுந்த ஒரு வழக்கில் காவல்துறை ஆணையருக்கு மெட்ராஸ் நகர காவல்துறை சட்டம் (City Police Act) பிரிவு 41 ன் கீழ் உள்ள அதிகாரங்களை "நெடுமாறன் Vs தமிழக அரசு (1999-1-LW-CRL-73)" என்ற வழக்கில் இந்நீதிமன்றம் குடிமக்களுக்குள்ள உரிமைகள் பற்றியும் அந்த உரிமைகளை செயல்படுத்துவதை நியாயமான முறையில் கட்டுப்படுத்துவது பற்றியும் விரிவாக கூறியுள்ளது.
இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டம் கட்டளை 19
இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டம் கட்டளை 19 ல் குடிமக்களுக்கு வழங்கப்பட்டுள்ள உரிமைகள் மிகவும் மதிப்பு வாய்ந்த உரிமைகளாகும். அந்த உரிமைகளை மாநில அரசு கட்டுப்படுத்த முடியாது. கட்டுப்படுத்தக்கூடிய அதிகாரம் ஆளுகிறவரின் விருப்பத்தின் அடிப்படையில் தன்னிச்சையாக எடுக்கப்பட்ட முடிவாகவும் இருக்கக்கூடாது.
ஜனநாயகம் வலுவாகவும் உயிரோட்டத்துடனும் இருப்பதற்கு ஒவ்வொருவருடைய கருத்துக்களையும், அக்கருத்துகள் குறித்த விவாதங்கள் மற்றும் கலந்துரையாடல்கள் எந்த தடையும் இல்லாமல் நடைபெற வேண்டும். எதிர் தரப்பினரால் வெளியிடப்படும் அனைத்து கருத்துக்களும் நாட்டின் நலனுக்கும், பாதுகாப்பிற்கும் எதிராகிவிடும் என கண்ணை மூடிக் கொண்டு ஆட்சியாளர்கள் ஒரு முடிவுக்கு வந்து விடக்கூடாது.
காவல்துறை ஆணையர் மெட்ராஸ் நகர காவல் சட்டம் பிரிவு 41 ன் கீழ் வழங்கப்பட்டுள்ள அதிகாரத்தை மிகுந்த கவனத்தோடும், எச்சரிக்கையோடும் பயன்படுத்த வேண்டும். அந்த சட்டம் இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டம் இயற்றப்படுவதற்கு முன்பு இயற்றப்பட்டதாகும்.அந்த காலகட்டத்தில் போராட்டங்களை அடக்குவதென்பது கொள்கையாக இருந்தது. ஆனால் அரசியலமைப்பு சட்டம் இயற்றப்பட்ட பிறகு முன்பு போல் காவல்துறை சட்டத்தை பயன்படுத்த முடியாது.
காவல்துறையினருக்கு அதிகாரங்கள் வழங்கப்பட்டுள்ளது என்ற காரணத்திற்காக அவர்கள் நினைக்கிறபடியெல்லாம் ஆட முடியாது. அரசியலமைப்பு சட்டத்திற்கு உட்பட்டுதான் அதிகாரங்களைப் காவல்துறையினர் பயன்படுத்த வேண்டும். அடிப்படை உரிமைகள் மீது காவல்துறையினரால் விதிக்கப்படும் கட்டுப்பாடுகள் நியாயமானதாக இருக்க வேண்டும்.
உச்சநீதிமன்றம் "ஹிமாட்லால் கோ Vs காவல் ஆணையர், அகமதாபாத் (AIR-1973-SC-87)" என்ற வழக்கில் இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டம் கட்டளை 19 ல் கூறப்பட்டுள்ள 'சுதந்திரமாக கூடுதல்' என்கிற உரிமைக்கு எதிராக இருக்கும் எந்த ஒரு நடவடிக்கையும் தடை செய்யலாம்! என்று தீர்ப்பு கூறியுள்ளது. அதேபோல் " S. ரங்கராஜன் Vs P. ஜெகஜீவன்ராம் (1989-2-SCC-574)" என்ற வழக்கிலும் இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டம் கட்டளை 19 பற்றி விரிவாக தீர்ப்பு கூறப்பட்டுள்ளது.
குறைகளை பொதுமக்கள் கவனத்திற்கு கொண்டு செல்வது அடிப்படை உரிமையாகும். அந்த உரிமையை எந்த காரணமும் இல்லாமல் காவல்துறையினர் தடை செய்ய முடியாது.
அப்படி தடை விதிப்பது சட்ட விரோதமாக கருதப்படும் என கூறி வழக்கறிஞர் சங்கம் ஊர்வலம் நடத்த அனுமதி வழங்கி நீதிபதி உத்தரவிட்டார்.
W. P. NO - 11282/2012
Srivilliputhur Advocate Bar Association, Reb by the Secretary, P. Rasaiya
Vs
1.தமிழ்நாடு அரசிற்காக அதன் செயலாளர்
2. மாவட்ட ஆட்சியர், விருதுநகர் மாவட்டம்
3. காவல் கண்காணிப்பாளர், விருதுநகர் மாவட்டம்
2012-2-LW-CRL-509
வழக்கறிஞர் சங்கம் சார்பில்
வழக்கறிஞர் சங்கம் சார்பில் ஆஜரான வழக்கறிஞர், தங்களுக்கு இழைக்கப்பட்ட அநீதியை பொது மக்களிடத்தில் எடுத்துச் சொல்வது இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டம் வழங்கியுள்ள அடிப்படை உரிமை என்று கூறி அதற்கு ஆதரவாக உச்சநீதிமன்றம் "S. ரங்கராஜன் Vs P. ஜெகஜீவன்ராம் (1989-2-SCC-574)" மற்றும் "CJ. ரீஜன் Vs காவல்துறை துணை கண்காணிப்பாளர் (2008-3-MLJ-926)" ஆகிய வழக்குகளில் வழங்கப்பட்ட தீர்ப்புகளை மேற்கோள் காட்டினார்.
காவல்துறை கண்காணிப்பாளரின் பிரமாண வாக்குமூலம்
காவல்துறை கண்காணிப்பாளர் ஒரு பிரமாண வாக்குமூலத்தை எதிருரையாக தாக்கல் செய்தார். அந்த எதிருரையில் காவல் ஆய்வாளர், துணை கண்காணிப்பாளரின் உத்தரவைதான் செயல்படுத்தியுள்ளார் என்றும் காவல்துறை அதிகாரிகள் மீது தேவையில்லாத குற்றச்சாட்டுகளை வழக்கறிஞர் சங்கம் கூறியுள்ளதாகவும் கூறி உச்சநீதிமன்றம் " D. K. பாசு Vs மேற்கு வங்க மாநிலம் (AIR-1997-SC-610)" என்ற வழக்கில் வழங்கப்பட்ட நெறிமுறைகளை காவல்துறை பின்பற்றியுள்ளதாகவும் கூறியிருந்தார்.
மேலும் பொதுமக்கள் வழக்கறிஞர்கள் நடத்திய போராட்டத்திற்கு எதிர்ப்பு தெரிவித்து நகரில் பல இடங்களில் சுவரொட்டிகளை ஒட்டியிருந்ததாகவும், வழக்கறிஞர்கள் மீது காவல்துறை வாகனத்தை சேதப்படுத்தியதாக வழக்கு பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளதாகவும் கூறியிருந்தார். மேலும் ஊர்வலம் நடத்த அனுமதி வழங்கினால் வழக்கறிஞர்கள் வன்முறையில் ஈடுபட வாய்ப்புகள் உள்ளது என்றும் கூறியிருந்தார்.
மேலும் இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டம் கட்டளை 19(1) ன்படி வழங்கப்பட்டுள்ள கருத்துக்களை வெளியிடும் சுதந்திரமானது சில நியாயமான வரைமுறைகளுக்கு உட்பட்டுத்தான் இருக்க வேண்டும், இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டம் கட்டளை 14 அனைத்து குடிமக்களுக்கும் பாதுகாப்பு அளிக்க வேண்டுமென கூறுவதாகவும் கூறியிருந்தார்.
மேலும் வழக்கறிஞர்கள் தற்போது வரை நீதிமன்ற புறக்கணிப்பில் ஈடுபட்டு வருகின்றனர் என்றும் அதனால் அப்பாவி பொதுமக்கள் பாதிக்கப்படுவதாகவும் கூறியிருந்தார். மேலும் காவல்துறை அதிகாரிகளை நீதிமன்றத்திற்குள் நுழைய விடாமல் தடுப்பதாகவும், இந்த சூழ்நிலையில் அனுமதி வழங்க முடியாது என்றும் பொதுமக்களும் வழக்கறிஞர்களுக்கு எதிராக போராட்டம் நடத்த தயாராக இருப்பதாகவும், இந்த சூழ்நிலையில் ஊர்வலம் நடத்த அனுமதி வழங்கினால் வன்முறை வெடிக்கும் என்றும் கூறியிருந்தார்.
காவல்துறை சட்டம் பிரிவு 42-A ன் படி காவல்துறை அதிகாரி ஒரு காவல் அலுவலரை பொதுக்கூட்டம் அல்லது போராட்டம் நடக்கும் இடத்திற்கு அனுப்பி அங்கு நடைபெறுவதை பதிவு செய்யலாம் என்று கூறுகிறது. பிரிவு 30(2) பொதுச்சாலைகளில் நடைபெறும் ஊர்வலங்கள், கூட்டங்கள் ஆகியவற்றை பற்றி கூறுகிறது.
இது போன்ற ஒரு சூழ்நிலையில் எழுந்த ஒரு வழக்கில் காவல்துறை ஆணையருக்கு மெட்ராஸ் நகர காவல்துறை சட்டம் (City Police Act) பிரிவு 41 ன் கீழ் உள்ள அதிகாரங்களை "நெடுமாறன் Vs தமிழக அரசு (1999-1-LW-CRL-73)" என்ற வழக்கில் இந்நீதிமன்றம் குடிமக்களுக்குள்ள உரிமைகள் பற்றியும் அந்த உரிமைகளை செயல்படுத்துவதை நியாயமான முறையில் கட்டுப்படுத்துவது பற்றியும் விரிவாக கூறியுள்ளது.
இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டம் கட்டளை 19
இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டம் கட்டளை 19 ல் குடிமக்களுக்கு வழங்கப்பட்டுள்ள உரிமைகள் மிகவும் மதிப்பு வாய்ந்த உரிமைகளாகும். அந்த உரிமைகளை மாநில அரசு கட்டுப்படுத்த முடியாது. கட்டுப்படுத்தக்கூடிய அதிகாரம் ஆளுகிறவரின் விருப்பத்தின் அடிப்படையில் தன்னிச்சையாக எடுக்கப்பட்ட முடிவாகவும் இருக்கக்கூடாது.
ஜனநாயகம் வலுவாகவும் உயிரோட்டத்துடனும் இருப்பதற்கு ஒவ்வொருவருடைய கருத்துக்களையும், அக்கருத்துகள் குறித்த விவாதங்கள் மற்றும் கலந்துரையாடல்கள் எந்த தடையும் இல்லாமல் நடைபெற வேண்டும். எதிர் தரப்பினரால் வெளியிடப்படும் அனைத்து கருத்துக்களும் நாட்டின் நலனுக்கும், பாதுகாப்பிற்கும் எதிராகிவிடும் என கண்ணை மூடிக் கொண்டு ஆட்சியாளர்கள் ஒரு முடிவுக்கு வந்து விடக்கூடாது.
காவல்துறை ஆணையர் மெட்ராஸ் நகர காவல் சட்டம் பிரிவு 41 ன் கீழ் வழங்கப்பட்டுள்ள அதிகாரத்தை மிகுந்த கவனத்தோடும், எச்சரிக்கையோடும் பயன்படுத்த வேண்டும். அந்த சட்டம் இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டம் இயற்றப்படுவதற்கு முன்பு இயற்றப்பட்டதாகும்.அந்த காலகட்டத்தில் போராட்டங்களை அடக்குவதென்பது கொள்கையாக இருந்தது. ஆனால் அரசியலமைப்பு சட்டம் இயற்றப்பட்ட பிறகு முன்பு போல் காவல்துறை சட்டத்தை பயன்படுத்த முடியாது.
காவல்துறையினருக்கு அதிகாரங்கள் வழங்கப்பட்டுள்ளது என்ற காரணத்திற்காக அவர்கள் நினைக்கிறபடியெல்லாம் ஆட முடியாது. அரசியலமைப்பு சட்டத்திற்கு உட்பட்டுதான் அதிகாரங்களைப் காவல்துறையினர் பயன்படுத்த வேண்டும். அடிப்படை உரிமைகள் மீது காவல்துறையினரால் விதிக்கப்படும் கட்டுப்பாடுகள் நியாயமானதாக இருக்க வேண்டும்.
உச்சநீதிமன்றம் "ஹிமாட்லால் கோ Vs காவல் ஆணையர், அகமதாபாத் (AIR-1973-SC-87)" என்ற வழக்கில் இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டம் கட்டளை 19 ல் கூறப்பட்டுள்ள 'சுதந்திரமாக கூடுதல்' என்கிற உரிமைக்கு எதிராக இருக்கும் எந்த ஒரு நடவடிக்கையும் தடை செய்யலாம்! என்று தீர்ப்பு கூறியுள்ளது. அதேபோல் " S. ரங்கராஜன் Vs P. ஜெகஜீவன்ராம் (1989-2-SCC-574)" என்ற வழக்கிலும் இந்திய அரசியலமைப்பு சட்டம் கட்டளை 19 பற்றி விரிவாக தீர்ப்பு கூறப்பட்டுள்ளது.
குறைகளை பொதுமக்கள் கவனத்திற்கு கொண்டு செல்வது அடிப்படை உரிமையாகும். அந்த உரிமையை எந்த காரணமும் இல்லாமல் காவல்துறையினர் தடை செய்ய முடியாது.
அப்படி தடை விதிப்பது சட்ட விரோதமாக கருதப்படும் என கூறி வழக்கறிஞர் சங்கம் ஊர்வலம் நடத்த அனுமதி வழங்கி நீதிபதி உத்தரவிட்டார்.
W. P. NO - 11282/2012
Srivilliputhur Advocate Bar Association, Reb by the Secretary, P. Rasaiya
Vs
1.தமிழ்நாடு அரசிற்காக அதன் செயலாளர்
2. மாவட்ட ஆட்சியர், விருதுநகர் மாவட்டம்
3. காவல் கண்காணிப்பாளர், விருதுநகர் மாவட்டம்
2012-2-LW-CRL-509
நன்றி : முகநூல் நண்பர் வழக்கறிஞர் Dhanesh Balamurugan அவர்கள்
